วันอังคารที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่2

สิ่งที่ได้เรียนรู้
 ภาษาไทยกับการเขียน
ภาษาคือ ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความหมายของชนกบุ่มใดกลุ่มหนึ่งเช่นภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความหมายเฉพาะวง เช่น ภาษาทางราชการ ภาษากฎหมาย เป็นต้น
ภาษามีลักษณะทั่วไปคือ
1. ภาษาประกอบขึ้นด้วย เสียงและความหมาย
2.ภาษามีระบบระเบียบมีไวยกรณ์เฉพาะของแต่ละภาษา
3.ภาษาเกิดจากการเรียนรู้โดยมีสิ่งแวดล้อมเป็นตัวกำหนด
4.ภาษามีประโยคไม่รู้จบ โดยอาศัยคำเชื่อมต่างๆ (แต่คำรู้จบ)
ลักษณะเฉพาะของภาษาไทยแบ่งได้8ประเภท ดังนี้
1.ภาษาไทยมีตัวอักษรเป็นของตนเอง
2.ภาษาไทยเป็นคำโดด
3.ภาษาไทยส่วนมากเป็นคำพยางค์เดียวมีความหมายสมบรูณ์ในตัว
4.คำเดียวอาจมีหลายความหมาย หลายหน้าที่ เมื่ออยู่ในตำแหน่งต่างกัน
5.ภาษาไทยมีลักษณนาม
6.ภาษาไทยมีระบบเสียงสูงเสียงต่ำ คือ มีเสียงวรรณยุกต์
7.ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีชั้นเชิง คือ ระดับของคำ
8.คำภาษากวี เช่น การเล่นคำ
ความรู้ใหม่
การนำภาษาพูดมาเป็นภาษาเขียนไม่ได้ เช่น "อย่างงี้"เป็นภาษาพูดเมื่อนำมาเขียนจะต้องเขียน"อย่างนี้"
ภาษาพูดเป็นภาษาที่ผู้ใช้ ใช้สื่อสารในชีวิตประจำวันด้วยการพูดนั่นเอง การพูดมีหลายรูปแบบทั้งเป็นทางการและไม่เป็นทางการ การใช้ภาษาพูดควรคำนึงถึงความเหมาะสมของฐานะบุคคลและกาละเทศะ
ภาษาเขียนจะเป็นลายลักษณ์อักษรที่บันทึกไว้เป็นหลักฐานประกอบด้วยสาระที่นำมาอ้างอิงได้
ข้อเสนอแนะ
อยากให้อาจารย์สอนแบบนี้ทุกอาทิตเพราะว่าเรียนไปทำกิจกรรมไปทำให้มีความน่าสนใจในเนื้อหาและทำให้นักศึกษากระตือรือร้นตลอดเวลามีสื่อการเรียนการสอนที่น่าสนใจมีการนำคลิปวีดีโอที่สอดคล้องกับเนื้อหาในบทเรียนมาสอนทำให้เกิดความรู้ใหม่คะ

นางสาว เจนจิรา อร่ามศรี รหัส 55113400154 ตอนเรียน D1



1 ความคิดเห็น: